رویکردهای بین المللی در برخورد با منابع طبیعی و ‏محیط زیست ‏

نیاز انسان به استفاده از منابع طبیعی و گسترش فعالیت های توسعه ای در سراسر جهان باعث تخریب تدریجی منابع طبیعی و محیط زیست شده و متأسفانه این روند همچنان ادامه دارد. این وضعیت، همزمان، موجب نگرانی بسیاری از اندیشمندان و سیاستمداران طرفدار محیط زیست گردیده دولت ها و تشکل های مردم نهاد را در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی به فکر چاره جویی انداخته است. در این رابطه تاکنون تصمیمات بسیاری در مجامع بین المللی اتخاذ گردیده که در حال اجرا می باشند. در این توافقات دو رویکرد عمده مشاهده می گردد. اول رویکرد اکوسیستمی و دوم رویکرد توسعه پایدار. هر یک از این دو رویکرد دارای ویژگی های مشترک و بعضاً متفاوتی هستند که قابل تأملند. رویکردهای یاد شده جهت مثبت دارند و دولت ها بایستی در چارچوب منافع ملی و با عنایت به موقعیت ژئوپولتیکشان یکی از آن دو را به عنوان استراتژی خود برگزینند و بدین وسیله روند نابودی محیط زیست را متوقف سازند.